текст на Кирил Арсовски Пржо

Осата е летечки инсект, близок роднина на мравките и пчелите. Сите оси не се црно-жолти. Некои од нив се мали и црни, други, пак, светкави и зелени, а некои големи и црвеникави.

Осите можат да се сретнат насекаде. Низ ливадите, во шумите, во густите џунгли и по градовите, нивите и селата. Со текот на времето многу видови оси целосно се приспособиле на животот во градовите, близу до човекот и неговиот двор, балкон, куќа или стан.

Европската оса се смета за една од првите животни кои со помош на човекот и неговите патувања ги населила речиси сите континенти, освен Антарктикот.

Осите не гризат и не штипат, туку боцкаат. Тие на крајниот дел од своите стомаци имаат мала, но многу брза игла со која ловат. Во случај на опасност, тие се бранат со оваа игла. Осите никогаш намерно не ги напаѓаат луѓето или другите животни. Ларвите на осите се хранат со месо, а возрасните само со полен и цветни сокови.

Некои видови оси живеат сами, во мали подземни гнезда во форма на тесни тунели. Но, голем број оси живеат во големи заедници, слични како пчелите, наречени гнезда или колонии. Некои оси своите гнезда ги прават од материјал сличен на хартијата. Со силните вилици тие собираат дрвена кора и со плунката прават смеса со која ги градат своите гнезда. Во џунглите можат да се сретнат и гнезда со неколку милиони единки.