од Владимир Лукаш

Кога Попокатепетел кукурика,
жештина од него блика.
Сите в миг се будат,
се бунат та се чудат:

„В мугри ли најде, петлу стар,
ќе си поспиевме – скар!
Зошто олку рано нè секираш,
сега ли најде да се активираш?“

А Везув пиперки си везе,
Фуџи ракиичка си пие со мезе,
Етна си плете зимски шал,
Кракатау се токми за на бал.

Само Попокатепетел шизик се прави,
сите бегаат како муви без глави.
„Што ви е, луѓе, па само се зезав!“
– рече низ смеа вулканот блескав.

---

Илустрација: Иван Ивановски

---

Од истиот автор: