од Владимир Лукаш

Пајакот плете свилени мрежи
и потоа долго на нив си лежи.

Си ужива така со часови
и слуша разни гласови.

Сеир им фаќа на закарани мечки
што се тепаат со кадифени влечки,

сеир му фаќа на рисот што ‘ржи
кога лути пиперчиња пржи,

сеир ѝ фаќа на лисицата мудра
кога кива од бебешка пудра,

сеир им фаќа на брливите стоногалки
кога губат на карти од страшните богомолки.

Си лежи така и под мустаќ се смее,
срцето нему сеир му го грее.

---

Дизајн/илустрација: Чудна шума; користени ресурси: Freepik, Vecteezy.

---

Од истиот автор: