од Владимир Лукаш

„Не сакам да се преобразам, 
оти многу ќе се вообразам! 
Вечно сакам гасеница да бидам, 
од лист на лист да си идам, 
да си останам слатко цуце, 
бавничко зеленко буце.“
– гасеницата на кожурецот му рече, 
една пеперутка утрово што го слече. 
А кожурецот со раменици слегна, 
срце од жал му се стегна. 
„Гасениче, животот е тоа, 
барем не си песја болва. 
Против природата не може да идеш, 
гасеница си денес, утре пеперутка ќе бидеш.“

---

Дизајн/илустрација: Чудна шума; користени ресурси: Freepik, Vecteezy.

---

Од истиот автор: