од Ванчо Полазаревски

На облак, високо горе,
во небесното море,
нека знае стар и млад
живее дедо Свилобрад.

Нашата фантазија
ја има во малиот прст,
за миг ќе исткае
од сѐ по нешто, цел грст.

Лав, фока, птицава... 
по небо ќе плови,
цел ден измислува
тој, животни нови.

Од брадата свила,
долга, мека, небесна,
испловува снег бела, цела
ЗОО градина урнебесна.

---

Илустрација: Алексеј Костовски

---

Од истиот автор: