од Александра Симова

Седнал и тивко плаче 
Пикнат во некој ќош
Волкот со име Стојче
Сите го викале Лош!
 
Од каде излезе ова, 
Кој ми валка лице бело
Ни лоша мисла имам,
А ниту пак лошо дело. 
 
Јас сакам да помагам 
Да бидам другар прв
И попат да си каснам
Зајче, маче... тоа ми е стрв.
 
Но ако треба, храбро велам стоп
Ќе отидам во вегетаријанци
Ќе јадам овошје и зеленчук
Не сакам место другари - странци.
 
Ги викна животните
На шумски состанок
Им кажа што решил
Замоли за опстанок.
 
Нема проблем, Стојче!
Еве и гравче, и грашок, и леќа
Рекоа лиска, меца, зајче
Што и да сакаш, имаме, за среќа!

Илустрации: Вања Штркова