од Долорес Атанасова – Лори, илустрација на Em Ellephantski

од Билјана С. Црвенковска, илустрација на Здравко Гиров

од Ванчо Полазаревски, илустрација Наташа Костовска

од Билјана С. Црвенковска Калина се разбуди возбудена тоа сончево, пролетно утро. Оти, тој ден беше навистина посебен и таа го чекаше цела недела! Зошто? Затоа што требаше да оди на планинарење. Но не какво било планинарење, туку долго планинарење дури до врвот на планината! „Мамо, мамо!“ викна радосно Калина откако се изми, се облече во спортска облека и појадуваше. „Ајде да одиме, ајде да одиме!“  Мајка ѝ се насмевна, го подготви ранчето во кое стави сокче, вода, сендвичиња и облека за пресоблекување, а потоа, со планинарски стапчиња, се упатија кон планината. На почетокот патеката беше полесна и неколкупати се сретнуваа со други планинари, оние што станале порано, па сега се враќаа назад. Калина на сите им велеше „здраво“ оти сите планинари имаа обичај да се поздравуваат, иако повеќето не се познаваа.  Но, колку повеќе одеа нагоре, патеката стануваше потешка. Сепак, Калина не се пожали. Во еден миг Калина и мајка ѝ се најдоа на една полјанка од која понатаму продолжуваа неколку патеки.  „Ќе одиме по оваа патека“, мајка ѝ ја одбра најтесната патека, која изгледаше како да завлегува најдлабоко во …

од Владимир Лукаш

од Зоран Пеневски Пингвинот Пајко живееше на третата санта мраз од Големата жолта карпа и беше сам на светот. Секаде околу себе гледаше само мраз и снег, и црниот океан. Беше толку осамен, што одлучи сам себе да си напише писмо, да го стави во тегла и да го прати по океанската пошта. Ќе му биде забавно да го чека писмото, нестрпливо да види дали нешто ќе се промени. Воодушевен од својата идеја, отиде кај мајка си и ѝ побара лист хартија.   – Што ќе ти е хартијата? – праша мајка му.  – Сакам себеси да си напишам писмо. Многу сум осамен. – Добро – рече мајка му и му даде лист хартија. Пајко отрча тогаш кај белото мече Марко.  – Те молам дај ми молив.  – Што ќе ти е молив? – го праша Марко.  – Сакам да си напишам писмо затоа што сум многу осамен и затоа што никој не сака да разговара со мене.  – Не е лоша идеја да се занимаваш малку, особено кога ќе дојдеш дома по училиште – рече …