All posts filed under: Читална

23 нешта што сакавте да ги знаете за Тадеј Голоб

Published by

Тадеј Голоб, автор на најпродавана серија криминалистичка фикција што веќе е адаптирана за ТВ и сега се преведува на неколку јазици, е мошне скромна личност. Објавил 2 романи (првиот ја доби престижната награда Кресник за најдобар роман), 4 наслови од крими-серијата (петтиот излегува во 2022), роман за млади, плус неколку биографии и други наслови. Освен тоа, Тадеј го освоил највисокиот врв на светот, се искачил по неколку тешки планинарски патеки, и за малку не загинал во несреќа… Продолжете со читање за да го запознаете малку поубаво. „Езеро“, романот кој е преведен на македонски во издание на Чудна шума, и „Ленинов парк“ беа објавени и на англиски јазик од страна на „Дикси Букс“ во Велика Британија.  Некој за пикадо? 1. Зборува ли англиски? Англискиот се покажал како корисен, особено при неговите планинарски експедиции на Хималаите. 2. Најголемото планинарско достигнување Вотли Врх, преку рута на северната страна на Лошка Стена (во националниот парк Триглав, Словенија, каде што се наоѓа и Бохињско Езеро). Досега се регистрирани само четири успешни искачувања, од коишто последен е обидот на Тадеј да …

„Лисиче“ – нежна приказна за трансформацијата, растењето и спознавањето

Published by

пишува: Елена Копртла „Лисичето брка две пеперутки, затоа што се виолетови“ – вака Едвард ван де Вендел ја започнува приказната за малото лисиче кое играјќи си во шумата не им обрнува внимание на опасностите со кои е опкружено. „Лисиче“ е извонредна сликовница на Вендел и илустраторката Марије Толман за трансформацијата, растењето и спознавањето, за љубопитноста при откривањето на нови нешта и стекнувањето искуства. Бркајќи ги пеперутките лисичето паѓа и лежи зашеметено, а животот низ сон поминува пред него: првата средба со мајка си и светот, играта со братчињата и сестричките, грижата на родителите и лекциите од таткото лисец. „Кој душка, ќе остане без муцка“, му вели лисецот на своето младенче. Тој сака лисичето да истражува, да осознава нови нешта и да се дружи, но и да биде безбедно – како и секој родител. Но, лисичето не слуша совети, туку го истражува светот на свој начин: се забавува со пеперутки, трага по храна и по нови пријатели. Приказната започнува без зборови и преку цртежите во различни техники илустраторката му дава простор на читателот да се запознае …

„Тешко е да не ме сакаш“ – извадок

Published by

Авторка: Јасминка Петровиќ Илустрации: Ана Петровиќ Кога ја нема Нина животот е празен како чиниче без топчиња во него. Барем да е отворен прозорецот па да лаам по минувачите. Ама не е. Влечки! Добра идеја! Кинењето на влечките секогаш доаѓа добро. Хм, но во ходникот нема ниту една единствена влечка! Сигурно мама Пиришиќ ги пикнала во шкафчето. Таа само чисти нешто, пере и раскрева низ дома. Вратата од бањата е затворена, значи не можам ни тоалетната хартија да ја развлекувам по собите. Гррррррр! Саламата е во фрижидерот… Чорапите во фиоката… Перниците веќе се скриени некаде… И што да правам? Што? Ах, колку е досадно! Барем да можев да го глодам далечинскиот управувач, ама тато Пиришиќ го чува во автомобилот. Вели дека тоа е најсигурното место каде што Напаста нема да може да го најде. Напаст, тоа сум јас. Единствено тој ме вика така, за сите други сум Крцко. Тато Пиришиќ е посебен во сè. Топчето! Каде ми е топчето? Под масата во кујната? Не е. На фотелјата? Не е. Во кутијата со алат? Го нема. …

Кон „Кучето што мјаукаше и мачето што џавкаше“

Published by

Нежна истост на една различност Хируршки прецизен и компактен е овој производ на нашата фантастично плодна, писателка Билјана Црвенковска, сликовницата „Кучето што мјаукаше и мачето што џавкаше“. Реалноста на една болна различност нежно и мошне впечатливо Црвенковска заедно со прекрасниот цртеж на уметницата Сања Симовска, ја води кон нејзино разрешување – пријателство и другарување на мачето Мони, кутрето Бо (тие најпривлечни миленичиња за најмладите) и девојчето Ема, кои поради својата различност од своите блиски доживуваат непријатни моменти и се принудени да го напуштат своето опкружување. Убеден сум дека нивното џавкање и мјаукање преку ова сликовница далеку ќе се чуе и со својата едноставна максимална позитивност ќе се врежи во свеста на најмладиот, но и најкревкиот наш читател. Приказната уште во самиот почеток е ослободена од баналност и од стапицата да биде патетична и поучна на еден професорски начин, што само по себе укажува на нејзината целосна и детална осмисленост. „Кучето што мјаукаше и мачето што џавкаше“ е уште една шармантна приказна на пат да ги збогати библиотеките на нашите најмлади читатели и затоа сметам дека таа заслужува целосна поддршка за да може да излезе од печат со сиот …