од Румена Бужаровска

Се пожалил дома малиот крт:
„Мамо, ми велат дека сум грд!“
 
„Како ти рекле? Ти ли си грд?
Па од тебе нема поубав крт!
Крзното твое со каллива боја
неспоредливо е со најскапа чоја.
А твоите нозе – буцки и кратки!
Во светот под земја нема послатки.
А за ставата твоја! Вратот го немаш.
Знаеш ли колку е тоа на цена? 
А носот твој долг! Па тоа е рилка!
Вреди да стои на уметничка слика!
Да не ги заборавам острите канџи –
прв си во копање црви за манџи!
Земи огледало, види се, ете!“
 
Ама џабе му било. Знаете – слеп е. 

---

Илустрација: Јана Јакимовска

---

Од истите авторки: