од Владимир Лукаш Нилскиот коњ во бикини грицка солени грисини, прави вешти салта од Перу до Малта! Најдобар е, знае и надуен се шлае, ко гнуто виолинист што не знае да игра твист. „Тоа не е коњ, туку коњка и се вика Соњка. Или научи да разликуваш полови, или оди, паси си со тролови!“ – викна лекторката пума и се стресе целата шума. А коњката салта си прави и плива со морски крави, со делфини фини од Лима до Римини, во гумени пераи и шарено бикини. Дизајн/илустрација: Чудна шума; користени ресурси: Freepik, Vecteezy. Од истиот автор:

Јохан Себастијан Бах од Владимир Мартиновски Секого го бидува за по нешто Секој бар нешто прави вешто.   Бах лесно правел токати и фуги Што не им успевале на други.   Сите прават бледи имитации На неговите музички варијации.   Ама баш би сакал нашиот Бах  Да го проверам на партија шах! Илустрација: Зоран Кардула Од истиот автор:

од Владимир Лукаш Се сретнале еднаш полжавот Веднаш, жабецот Креш, болвата Чеш, ежицата Трна и анонимната срна под едно дрво – кралството на црвот. Го чекале в молк берберот волк влакна да им стрижне оти празник се ближи. Чекале и чекале и чекале за храна и вода пекале а од волкот ни трага ни глас… „Оф, леле, кутрата јас!“ – рече срната и пушти солза. „Од чекање немаме полза!“ – викна полжавот гласно оти трпението му спласна. „Нè заборави волкот… се смрачив, а бев в болскот…“ – се натажи Трна и кон дома тргна. „Јас ќе почекам, можеби ќе го дочекам. Шишкиве в очи ми влегуваат, ме скокоткаат, ме полудуваат!“ – болвата Чеш рече и по гаќи се слече оти сонцето пече ли пече. А волкот дома си спие, од жешкото се крие, денес не појде на работа оти, нели – сабота. Илустрација: Љубиша Камењаров Од истиот автор:

од Ванчо Полазаревски Меца наша, талент за круша и дренка, но не ја бива  за манекенка. И чуму ѕверчево да се ѕверка, во чудово тежини што мерка? И утре да  се вери, зошто со страв да се мери? Со ваков мед вистинска е штета, и не е во ред да се држи диета. Ќе си биде она што секогаш си била, срцка мецка од сто и кусур кила. Илустрација: Наташа Костовска Од истиот автор:

од Румена Бужаровска

од Владимир Лукаш Едно куче низ шума се шлае и на сè што ќе види – му лае. Лае на верверички, на рисови, на реки, низини и висови, лае и на петкаши и на кецаши, лае и в сон, сништата ги плаши. Лае кога пие, лае кога јаде, сите гледаат да фатат џаде. В шума само „ав, ав“ се слуша, ни за миг не запира песот бушав. Само кога цути еден редок цвет замолкнува тој вревливко клет. Крај цветот лежи, нежно го душка, дур’ пупката вљубено му шушка. Дизајн/илустрација: Чудна шума; користени ресурси: Freepik. Од истиот автор:

од Ванчо Полазаревски Ајкулче едно од тинејџ доба до некои вистини да дојде, проба:   – Мамо, од нас, од тетки и стрини наши, сè живо се плаши. А видат перка секој вреска, Бегај! Опасна ѕверка! Стално иста шема, за миг, жива душа нема. Туристи, глави им чадат, билети за дома, трчаат, вадат.    – Такви сме ние, куршум не нè бие. Секоја ајкула, мускул до мускула. Таков ни е сојот, твојот, мојот. Имаме само една мана, цел ден мислиме на храна.   Ама, да ти кажам сине, и морето има лоша страна, секој, секому е – храна. Затоа сите се под стрес… па дури и ти, иако си морски пес. Илустрација: Алексеј Костовски Од истиот автор: